Internet en China....

..... gaan helaas niet echt samen! Een paar jaar geleden zijn de meeste internetcafe's gesloten op last van de overheid, omdat er een grote brand is geweest in een internetcafe in Beiing (je zou het bijna geloven, maar volgens mij heeft het meer met censuur te maken). Ik ben tijdens mijn hele reis 1 plek tegengekomen waar je kon internetten (2 pc's), maar dan wel zo tergend langzaam (echt 5 minuten wachten voordat een pagina opent), en daar komt nog bij dat het grootste deel van de websites wegens censuur niet bereikbaar zijn!

Bestemming 1: Guangzhou
Met de trein vertrek ik vanuit Hong Kong naar Guangzhou. Daar aangekomen komt het aroma mij al tegemoet: wat een luchtvervuiling en stank van auto's! De stad doet in eerste instantie wat grauwig aan, maar de plek waar ik verblijf, Hainan Island, is dat zeker niet. Een groene enclave, midden in de stad, omringd door water, een oase van rust en frisse lucht! Ben blij dat ik hier zit. Het stikt van de parken. De sportende Chinees komt hier helemaal aan zijn trekken. Overal zie ik omaatjes joggen (nou ja, als het zo wilt noemen dan, echt slaapverwekkend om naar te kijken), kinderen en volwassenen hangen in speeltoestellen, militairen in opleiding krijgen marcheerles (nu snap ik waarom zij zo eng gelijk kunnen lopen: ze krijgen tot in detail, op de milimeter, instructies!) Heel bizar: in 1 middag ben ik zeker zo'n 25 pas getrouwde koppels tegengekomen op het eiland, vergezeld door een visagist, lichttechnicus en fotograaf, om op het eiland hun bruidsreportage te maken. Op sommige plekken is zelfs een file, of staan verschillende koppels met moeite te balanceren op een muurtje, om de omgeving er maar zo goed mogelijk op te krijgen!
Het meest bizar: op het eiland lopen tientallen Amerikaanse koppels met een pas geadopteerd Chinees kind. Zij moeten de eerste maand van de adoptie verplicht doorbrengen op Hainan Island, waar de Amerikaanse Ambassade staat. Raar hoor, om al die onwennige koppels rond te zien lopen...

Guilin
Na twee nachten Guangzhou vertrek ik met de nachttrein naar Guilin. Wat een bijzondere ervaring! Al was het niet bepaald makkelijk of relaxed. Een kolkende massa mensen probeert zich door een deur het station binnen te wurmen. Ik haal diep adem en gooi me er maar in. Soms om hysterisch van te worden (probeer maar eens je trein te vinden in een groot grijs blok beton dat een station moet voorstellen, vol met duwende, trekkende en spugende Chinezen (waar hebben we dat eerder gehoord), waar niemand Engels spreekt, alles in het Chinees staat aangegeven, en niemand mijn uitspraak van mijn bestemming begrijpt, zucht), maar het is toch zeker de moeite waard! Hoe snap ik ook niet, maar na een uurtje of 2 zat ik in mijn trein, in een mooie slappcoupe, samen met een andere backpackster. De resi was erg mooi: door de rijstvelden, met de werkers en de buffels, veel bergen en rust.
Guilin is een stad die prachtig is gelegen tussen de bergen. Maar helaas: het weer is inene omgeslagen naar retekoud met regen, dus veel zin om e.e.a te gan ontdekken heb ik niet. Ik heb geeneens echt warme kleding bij me! Ik besluit te gaan shoppen, raak aan de praat met een beveilingsbeambte in een boekenwinkel, en verlaat de zaak met het enige Engelse boek wat ze zo ongeveer hadden (Gone with te wind, zucht) en een volgens hem geweldige CD met hippe traditionele Chinese muziek (ben benieuwd!) Na 1 nacht besluit ik Guilin weer te verlaten: mij te koud en somber!

Kunming
Vanuit Guilin ben ik met het vliegtuig naar Kunming gevolgen (voor mij even geen stationhysterie!), o.a. om mijn visum voor China te regelen. Het is hier nl. inene erg koud geworden (10 graden, grijze luchten, regen), en daar heb ik de outfits niet voor, en heb ik ook geen zin in! En dan zo snel mogelijk naar Vietnam!

Op het vliegveld hadden ze internet, en kon ik alle pagina's op, hoera! Wel vreemd! Had het misschien toch niks met censuur te maken.

Kunming is een verademing, vergeleken bij de andere steden. Redelijk schone lucht, relaxte mensen, en wat meer Westerse toeristen. Wel veel bedelaars, vooral kinderen die op blote voetjes door de stad lopen, sommigen pas een jaar of 2 oud! Een paar sliepen zelfs onder een brug! Ben hier eindelijk ook weer wat backpakers tegengekomen, uit Rusland dit keer. Erg gezellig, en leuk om eens met jonge Russen te spreken: doe je ook niet iedere dag!

De tijd gaat erg snel vind ik. Ik ben alweer een maand van huis, maar zo voelt het niet. Soms wel verwarrend, al dat reizen. Soms weet ik inene niet meer waar ik ook alweer allemaal geweest ben, je ' hoofd' krijgt zoveel te verwerken!