Portugese sferen, maar dan met chinezen

Dag allen!

De 18de ben ik met het vliegtuig vertrokken vanuit Luang Prabang naar Bangkok, waar ik 1 nacht heb doorgebracht. De volgende ochtend met 1 van de budget airlines die Azie inmiddels rijk is (Air Asia) naar Macau. Wat een belevenis, als enige niet-Aziaat! Je kreeg bij de check in geen stoelnummer, dus als rechtgeaarde Hollander had ik een strategisch goede plek uitgezocht bij de gate, zodat ik in ieder geval niet als laatste naar binnen zou gaan. Opeens: paniek: de vlucht werd omgeroepen. Ik sta op en loop naar de rij, en bevindt mij inene in een kolkende massa van rennende, gillende, hysterische, duwende Chinezen! Het lijkt wel of Michael Jackson net geland is, en aan de eerste 100 mensen die zich melden 100.000 dollar gaat uitdelen! Ik sta inmiddels helemaal klem tussen kleine hysterische mensen, kan geen kant meer op maar heb gelukkig minstens een halve meter lengtevoordeel. Ik lach me voor de zoveelste keer bijna een lege blaas: dit slaat toch nergens op!

We mogen het vliegtuig in, 2 mensen zijn inmiddels bijna flauwgevallen in het gedrang. Ze rennen alsof hun leven ervan af hangt naar de bus, en daarna het vliegtuig in. Als ik eenmaal zit komt er iemand naar me toe van Air Asia. Hij verontschuldigt zich voor deze vertoning, en legt uit hoe het komt. Deze mensen zijn vluchtelingen uit communistisch China, vaak ' laag ontwikkeld' en laaggeschoold, die nu in Macau wonen. Eens in de paar maanden vliegen ze op 1 dag heen en weer naar Thailand, zodat ze daarna weer een nieuw visum kunnen aanvragen. Deze mensen kunnen niet gewoon in een rij staan. In communistisch China was het altijd dringen in een rij, voor een stuk brood, voor wat fruit, voor je het wist was het op! Vandaar dus... Ik vond het allemaal wel lollig, jammer dat ik geen foto kon maken (handen klem, haha)!

Aangekomen in Macau wordt ik door een Mad Max achtige vrouwelijke taxichauffeur (stoer wijf) na wat heen en weer gebel met de taxicentrale (de meeste mensen in Macau spreken geen Engels) bij mijn hotel afgezet. Macau is apart. Het ziet er namelijk uit als een Portugese stad. Was tot 1999 kolonie van Portugal. Gekleurde huizen in Portugese stijl, de bestrating is erg mediteraan, veel Portugese restaurants en veel wijn, erg veel katholieke kerken, en alle straten hebben Portugese namen. Maar verder is alles Chinees: de mensen, de borden, de taal.

Macau is, net zoals heel Azie, booming! En vooral om 1 reden: Macau is het Las Vegas van Azie! 1 groot casino, waarvan 1 hele bekende: Hotel Lisboa. Zelden zo'n lelijk mooi gebouw gezien!

Het is zo'n 22 graden hier, niet meer zweten dus. En er is veel te doen! In het weekend dat ik er ben is de Grand Prix van Macau! Daar doe je mij, 'autohater' pur sang, op zich geen plezier mee. Maar vond het stieken toch wel spectaculair, het was midden in de stad, dus ben heel sneaky naar plekken gelopen waar je het goed kon zien. Helaas hield de politie alles redelijk in de gaten, en werden we constant weggestuurd. Maar toch even een heuse Formule 3 race van dichtbij meegemaakt, inclusief crash (ik kreeg bijna een hartverzakking), en als bonus de rest van de dag koppijn (wat een herrie).

Ook dit weekend: Het Macau Food Festival. Erg leuk, eten vanuit de hele wereld op een grote openlucht manifestatie. Duizenpoten en torren aan stokjes voor op de barbecue, varkensballen, maar ook Sushi, taco's, Indiaas eten voor een prikkie. De kilo's die ik inmiddels kwijt ben zijn er na 2 dagen bezoek vast weer aan!

De jeugd van Macau is megahip! Goede coupe, goede kleding, dure bril. De oudjes zijn daarentegen echt van de oude stempel, echte ouwe, schattige, gekrompen en gebogen chine. Ben oude chinese wijken ingelopen waar niemand een woord Engels sprak, en echt de raarste dingen werden verkocht (levende slangen enzo). Echt 2 werelden in 1. Vond het erg leuk, echt een verrassing, wist nauwelijks van het bestaan van Macau af!