Lachen is gezond!
Door: Monja Lamdahhi
15 November 2005 | Laos, Vientiane
Er is gelukkig nog en Vang Vieng zonder Friends en dronken tieners. Aan de rivier is het prachtig, zit op een hoge veranda aan het water (restaurant). Zo mooi dat, welke foto ik ook maak, het totaal geen recht doet. Wat draaien ze hier voor muziek? De greatest hits van..... Doe Maar! Echt lachen, momenteel 'Heroine Godverdomme', een classic! Ze moesten eens weten hier, de eigenaar komt gewoon uit Laos, snapt er geen bal van. Mijn buurman vindt het maar slechte Laotiaanse reggae. Die kan je in je zak steken Henny LOL! Ik heb hem maar even uitgelegd dat het ' a famous song is about heroine use, sung by a band that were really popular with 13 year olds in the 80's' . Only in Holland is that possible, zegt ie! Inmiddels knalt de volgende kraker door de boxen, Nederwiedewiedeweed. Ik pis bijna in mijn broek van de binnenpret, en leg mijn buurman uit dat, mocht hij ooit een weedplantage beginnen, het nummer vol zit met goede tips! Only in Holland, zegt hij weer. Vertel hem toch maar even dat de meeste liedjes in Nederland gewoon over rode rozen, de waarheid, en de zee gaan. Zo wild zijn we nu ook weer niet! Nog nooit zo genoen van Doe Maar!
14 november - Luang Prabang
Vanochtend vroeg opgestaan om naar Luang Prabang te gaan, de mooiste stad van Laos volgens velen. Dit keer in een hele gezellige minibus, gevuld met 3 Duitsers, 2 Belgen, 2 Nederlanders en een ' Hippy on a Trippy' (nationaliteit vooralsnog onbekend). De reis was best pittig, ruim 7 uur berg op berg af, kuilen en diepe gaten in de weg ontwijkend. Maar, wat hebben we gelachen! Was ik wel weer even aan toe, ik had echt een klik met deze groep, lekker melig, je kent het wel. En wat hebben we genoten onderweg. We reden over smalle bergweggetjes. Om de paar kilometer doemde er een dorpje op, bestaande uit een groep huizen op palen, pal langs de weg gebouwd. Vaak erg armoedig. Kinderen speelden gewoon op de weg. Varkens, zwijnen, honden en puppies, kippen en kalkoenen, en uiteraard hele hordes koeien paraderen over de weg, blokkeren ons soms de weg. Van een beetje toeteren schrikken ze echt niet! Ooit een op het wegdek zonnende kip gezien? 1 van de Duitse meiden zet het een paar keer op een gillen, door bijna aanrijdingen met koppige, bruine, knokige koeien. En wat liepen er veel kleine kinderen langs de weg! Sommigen in schooluniform (om op te vreten!), soms in een oud t-shirt of gewoon in hun blote kontje. Bijna allemaal zwaaiden ze, keihard Sabai Deeeeeee gillend. En wij maar terugzwaaien, tot de kramp toesloeg. Laos is 1 van de 5 armste landen ter wereld. Toch lachen de kinderen alsof het ze aan niks ontbreekt. Dat zal niet altijd zo zijn.
Het is nu de 15de, ben in Luang Phrabang. Leuke plaats, maar niet 'schitterend' zoals ik vaak hoor. Erg toeristisch, veel straten liggen open, overal bouwputten ivm de vele bouwwerkzaamheden. We gaan zoals het wat afkoelt, een fiets huren en de omgeving eens bekijken, die wel oogstrelend mooi is (watervallen, bergen, echt enorm ' Heidi')! Van 12 tot 3 kan je maar het beste een internetcafe induiken of in de schaduw relaxen. Vind ik heerlijk, heb zoveel indrukken iedere dag dat ik niet kan ophouden met typen en vertellen, kan iedere dag wel wat schrijven!
-
15 November 2005 - 08:10
Karim:
MONJA IK MIS JE! Boeeehoee! Ik heb je nu echt te lang niet meer gezien. Kom maar lekker weer terug. -
15 November 2005 - 14:22
Mirjan:
He lieverd, eindelijk een berichtje van mij! Het internet lag er weer eens uit + telefoon.Voor vijf weken?! Thailand is er niets bij! Dit blijft toch echt het bananenrepubliek op nummer 1!!
Leuk dit logboek. we reizen echt met je mee! Die hangmat wil ik ook wel, hoe maken ze die?
Lekker die massages ik zou er elke dag een nemen als ik daar zou reizen.
Je krijgt de groetjes van Ole, en een dikke kus van mij! -
15 November 2005 - 16:17
Greet Braadslee:
Hoi Monja,
Hier even een groet uit de Appelvink.Wanneer ik je verhalen lees heb ik ook een beetje vakantie.Ik ga rond 5 december een midweekje naar Domburg stuur je wat Thaise Zon.Lieve Groetjes van Gerda -
15 November 2005 - 20:21
Moeder:
Hallo denk je morgen aan je moedertje? Ik heb een mondelinge toets om 09.00 uur. Stuur je een beetje reyki uit Laos? Licht dat het helpt. Groeten van je zus.....Ja die,( de middelste)
Groeten van je moeder! -
16 November 2005 - 11:58
Myriam:
Nou Monja, je wordt nu echt gemist hé hahaha, ik mis je ook hoor, gelukkig worden we op de hoogte gehouden dmv je berichtjes...Doe maar,in Laos?Ik kom niet meer bij weet je dat,whoawhahaha...Ik wou dat ik er bij was haha..Heb je trouwens al erg last van muggen?Ik leef met je mee hihi...Hier gaat alles zijn gangetje, je krijgt de groetjes van Giovanni...Nou dat was het dan weer, hopelijk horen we weer snel van je,veel plezier, genietse...dikke kusz van moi -
16 November 2005 - 18:28
Pieter:
Hé meid, gaaf hè, dat relatief ongerepte van Laos. Als ik jouw berichten lees, is het een feest der herkenning. Alhoewel..., gedeeltelijk dan. In 'mijn' tijd waren Vang Vieng en Luang Prabang nog redelijk maagdelijk. Ook al wel backpackers, maar nog overzichtelijk. In Vang Vieng ben ik zelfs meer dan een week gebleven en heb me zelfs behoorlijk eenzaam gevoeld. Maar dat kwam eigenlijk ook vooral omdat ik er, na het eten van een plaatselijk gevangen riviervis (inderdaad ook op een prachtig terras aan de rivier) bijna een voedselvergiftiging heb opgelopen en zeker een dag of vijf totaal van de wereld was in m'n hutje. dat hutje stond overigens wel op een prachtige plek, nl. pal naast de bamboebrug waarover je voor een dubbeltje van de ene naar de andere kant mocht. Is dat nog steeds zo?
Luang Prabang heeft toch ook wel m'n hart gestolen. Heel laid back (toen). Heb je het tripje over de rivier naar de cavetempel met alle boedha's al gemaakt? Was ook toen al wel enigszins toeristisch, maar ook weer wel de moeite waard.
By the way; ik volgde precies jouw omgekeerde route. Vanuit noord Thailand (zeg maar de golden triangle) de rivier af naar Ventiane. Per slow boat. Geweldige ervaring. Urenlang door de jungle zonder één sterveling, laat staan dorpje, tegen te komen. Dus als je daar nog een stukje van mee kunt pakken? Doen? Echter; ik heb nooit begrepen hoe de slow boats vanuit het zuiden, tegn de stroom in, weer naar het noorden terugkomen... Dat moet wel hééééééél langzaam gaan dan.
Je begrijpt het Monja; mijn herinneringen keren weer terug. Ik herken je gevoel. Geniet er verder van en ik ben benieuwd wat je volgende stop zal zijn.
Groeten van Pieter (van As). -
17 November 2005 - 15:44
GERDA:
Hoi Monja,
Hier ben ik weer even.Ik blijf genietend lezen.
Een knuffie van Boomi-Bol en Poesje-Nel [mijn 2 ouwe taarten poezenkaters]en natuurlijk van Greet Braadslee.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley